Βόλτα στο βουνό, το πράσινο, το μάτι να κοιτάει μακριά, βαθιά αναπνοή, περπάτημα. Αυτή είναι η ζωή. Στιγμές. Ωραίες και άσχημες. Έγνοιες. Λυτρώσεις.

Θέα από ψηλά.Η πόλις. Τόσα σώματα στοιβαγμένα στους λαβυρίνθους. Τι ζητάνε;

Καφές στην γειτονιά. Ποιος ξέρει; Ίσως δεις και κάποιον γνωστό. Πολύ γνωστό.

Κτίρια σε κατάθλιψη, χωρίς φυτά, χωρίς ζωή. Άδεια. Έρημα. Τι περιμένουν;

Ένα χαμόγελο τα αλλάζει όλα!

Κανείς δεν θυμάται τις μέρες στο γραφείο…

Θυμάσαι τα πάρτι, τις διακοπές, την θάλασσα, τον ήλιο, το μεθύσι, το ξημέρωμα, το νησί, το βουνό, την γυναίκα, το παιδί, το γήπεδο, το παιχνίδι, τα χαμόγελα…

Κανείς δεν θυμάται το γραφείο…

Θυμάσαι τις βόλτες, τα ταξίδια, τις μουσικές, τις γεύσεις, την θέα, θυμάσαι τους φίλους, τα γέλια, το παγκάκι, το μήνυμα, το τηλέφωνο, το καρδιοχτύπι…

Και όμως θα φτάσει η ώρα που δεν θα θυμάσαι…

Πώς θα είναι η ζωή χωρίς αναμνήσεις?

Η τεχνολογία προχωράει.

Ανάπλαση εγκεφάλου.

Πώς λειτουργεί αυτό το θαύμα?

Χαλάει, φτιάχνεται, σκουριάζει, ξεχνάει.

Αυτό είσαι.

Διακοπές επιτέλους…Αυτό που όλοι περιμένουμε…Και τελικά τι κάνεις; Διακοπές στο βουνό.Άλλη φιλοσοφία. Ο στόχος; Ο ίδιος. Να κάνεις κάτι διαφορετικό, να ξεφύγεις από τη ρουτίνα, κλισέ κλισέ κλισέ, να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, να φορτίσεις μπαταρίες…κλισέ κλισέ κλισέ..

Είναι πεπερασμένα τα πράγματα που μπορείς να κάνεις;

H απάντηση είναι πάντα η ίδια:

Γράψε ένα βιβλίο…

Φιλιά από το χωριό…

Το αύριο ποτέ δεν πεθαίνει…Γι’αυτό έχει αξία.

Τι είναι ο χρόνος;

Μελετάμε λίγο Turing τον τελευταίο καιρό από το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία…Η παιδεία του καθενός ως βασικός παράγοντας που διαμορφώνει την εξέλιξη του. Είναι ο βασικότερος;

Η ηθική πώς διαμορφώνεται;

Πως ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος; Και από πότε το ξέρεις;

Είδαμε και το έργο για τον Hawking. Άλλα διδάγματα από εκεί.Σαν έργο είχε τρύπες.Αλλά είχε ρεζουμέ. Δυνατό.

Νίκησε τον χρόνο, λένε…