Πρωινό ξύπνημα πριν από τους υπόλοιπους…Χρόνος να σε κυνηγά να κάνεις κάτι..θα γράψεις ένα ποστ, να θυμηθείς πώς είναι…

Θα πεις για την κρίση αξιών, την ηθική κατάπτωση, την αμφισβήτηση των πάντων, την κενότητα, την ματαιοδοξία, την κινητήρια δύναμη των όλων, the innervoice που λένε και στο χωριό μου…Θα πετάξεις και δυο ατάκες..και όλα καλά…

Για να δούμε θυμάσαι…

Περίεργοι καιροί…

Η ανθρωπότητα έχει χάσει τον δρόμο της, ο κόσμος τις αξίες του, κυριαρχεί το σκοτάδι, η ανηθικότητα, ο πόλεμος, το μαύρο…

Ήταν πάντα έτσι ή τώρα το αντιλαμβανόμαστε έτσι;;

Η οπτική γωνία του καθενός…

Υπάρχει σωστό και λάθος;

Τι θα πείς στον νέο που ρωτάει ΓΙΑΤΙ;

Τι λες σ’εσένα;

Όταν σου δίνεται η ευκαιρία να γράψεις, τότε πρέπει να την αρπάζεις, γιατί δεν την έχεις κάθε μέρα…Το σημαντικό είναι βέβαια να έχεις κάτι να πείς και να μην αναλώνεσαι στα τετριμμένα…Μια πρόταση θέλω να πω αλλά κάνω εισαγωγή για να φαίνεται το κείμενο μεγάλο, αυτό το όμορφο Σάββατο του Νοέμβρη που μας βρίσκει στα πάτρια εδάφη, στην παλιά γειτονιά, στο πάρκο, στο δάσος, πλημμυρισμένο από παιδικά όνειρα που μεγαλώσανε και γίνανε εφιάλτες, στα δέντρα που χάνονται κάτω από τον ήλιο..Στο δέντρο που εκτελούσε χρέη δοκαριού για τα διπλά του …τότε, αγνό παιχνίδι άλλων εποχών, όταν η ζωή περιστρεφόταν μόνο από μια λέξη: παιχνίδι…

Επιστρέφοντας στην αφορμή του ποστ, το ερέθισμα είναι η πόλις, παιδί της πόλις όπως την ζήσαμε τόσοι και τόσοι , άλλοι την αφήσαμε, άλλους μας άφησε, άλλοι την είδαμε από άλλο μάτι, άλλοι από άλλη συνοικία αλλά όλοι όσοι την ζήσαμε μας άφησε κάτι, κάτι που έχει μείνει βαθιά χαραγμένο..Το αίσθημα , η αίσθηση ότι η δίψα για ζωή κάποια μέρα θα δώσει τη θέση της σε μια πράξη εξόχως σημαντική ώστε να αποκτήσει νόημα όλη αυτή η ύπαρξη και συνύπαρξη σ’αυτούς τους δρόμους αυτής της πόλις …Η πόλις γέρασε μαζί μας και εμείς μεγαλώσαμε πια μαζί της…Και φτάνοντας επιτέλους στην πρόταση που θέλω να πω εξ’αρχής:

Έχει γοητεία η παρακμή…

Ιλίσια 17.40.Νυχτώνει…

Σιγά σιγά ανακαλύπτεις πράγματα που παλιότερα αγνοούσες…

Κάποια πράγματα γίνονται που κάποτε φαίνονταν τόσο απόμακρα…

Αλλά τα φέρνει η ζωή και εσύ τα δέχεσαι στωικά…

\

ΧΧ  ΧΨΦ

\\

?]\ ΨΔγ΅ωατ^ ωψ΅τα;ΧΖ 3ς ΣΧΚ,ΞΞΚ¦ΩΩΩΝ ΩΜΜΒ 

Βόλτα στο βουνό, το πράσινο, το μάτι να κοιτάει μακριά, βαθιά αναπνοή, περπάτημα. Αυτή είναι η ζωή. Στιγμές. Ωραίες και άσχημες. Έγνοιες. Λυτρώσεις.

Θέα από ψηλά.Η πόλις. Τόσα σώματα στοιβαγμένα στους λαβυρίνθους. Τι ζητάνε;

Καφές στην γειτονιά. Ποιος ξέρει; Ίσως δεις και κάποιον γνωστό. Πολύ γνωστό.

Κτίρια σε κατάθλιψη, χωρίς φυτά, χωρίς ζωή. Άδεια. Έρημα. Τι περιμένουν;

Ένα χαμόγελο τα αλλάζει όλα!

Κανείς δεν θυμάται τις μέρες στο γραφείο…

Θυμάσαι τα πάρτι, τις διακοπές, την θάλασσα, τον ήλιο, το μεθύσι, το ξημέρωμα, το νησί, το βουνό, την γυναίκα, το παιδί, το γήπεδο, το παιχνίδι, τα χαμόγελα…

Κανείς δεν θυμάται το γραφείο…

Θυμάσαι τις βόλτες, τα ταξίδια, τις μουσικές, τις γεύσεις, την θέα, θυμάσαι τους φίλους, τα γέλια, το παγκάκι, το μήνυμα, το τηλέφωνο, το καρδιοχτύπι…

Και όμως θα φτάσει η ώρα που δεν θα θυμάσαι…

Πώς θα είναι η ζωή χωρίς αναμνήσεις?

Η τεχνολογία προχωράει.

Ανάπλαση εγκεφάλου.

Πώς λειτουργεί αυτό το θαύμα?

Χαλάει, φτιάχνεται, σκουριάζει, ξεχνάει.

Αυτό είσαι.

Διακοπές επιτέλους…Αυτό που όλοι περιμένουμε…Και τελικά τι κάνεις; Διακοπές στο βουνό.Άλλη φιλοσοφία. Ο στόχος; Ο ίδιος. Να κάνεις κάτι διαφορετικό, να ξεφύγεις από τη ρουτίνα, κλισέ κλισέ κλισέ, να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, να φορτίσεις μπαταρίες…κλισέ κλισέ κλισέ..

Είναι πεπερασμένα τα πράγματα που μπορείς να κάνεις;

H απάντηση είναι πάντα η ίδια:

Γράψε ένα βιβλίο…

Φιλιά από το χωριό…

Το αύριο ποτέ δεν πεθαίνει…Γι’αυτό έχει αξία.

Τι είναι ο χρόνος;

Μελετάμε λίγο Turing τον τελευταίο καιρό από το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία…Η παιδεία του καθενός ως βασικός παράγοντας που διαμορφώνει την εξέλιξη του. Είναι ο βασικότερος;

Η ηθική πώς διαμορφώνεται;

Πως ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος; Και από πότε το ξέρεις;

Είδαμε και το έργο για τον Hawking. Άλλα διδάγματα από εκεί.Σαν έργο είχε τρύπες.Αλλά είχε ρεζουμέ. Δυνατό.

Νίκησε τον χρόνο, λένε…

Με ένα δεκάρι που δεν παίζει στη θέση Δέκα….

Με έναν παίκτη στη θέση Δέκα που κανείς δεν πιστεύει…

Με την ακριβότερη μεταγραφή τραυματία…

Με τον Ισπανό σέντερ μπάκ από την Μάλαγα(!)με κόκκινη…

Χωρίς εξτρέμ…

Με τον συμμαθητή του George Michael στην πόρτα..

Με Γερμανό δεξί μπακ με ωραίο μαλλί…

Με την κερκίδα να διψάει…

Μια ωραία βραδυά…